Wij zijn Ad en Marjolein, woonachtig in Westvoorne en hebben in het verleden 2 mooie dobbers gehad. De eerste hond was een teefje, die we vanaf pub af aan hadden (gekocht in Warnsveld). Een heerlijke aanhankelijke hond, was goed met de kinderen en andere honden. Ze was goed trainbaar en luisterde perfect, daarom heeft ze altijd los kunnen lopen en is uiteindelijk 13,5 jaar geworden.
Vanwege de hechte band hebben we erg veel verdriet gehad en even getwijfeld of we wel weer een hond wilde. Na een jaar hebben we toch gekozen voor een herplaatsing.    Ditmaal een reu van 3 jaar oud maar met wat “aandacht”. Hier hebben we uiteindelijk veel problemen mee gehad zowel lichamelijk als met het gedrag. Na 3 jaar was de hond helemaal aangepast en in orde qua gedrag, helaas kreeg hij kanker en overleed hij op 6-jarige leeftijd. Weer veel verdriet gehad.
Na ongeveer 5 jaar zonder hond te hebben geleefd, en inmiddels verhuisd
waren naar een boerderij, begon het gemis weer te kriebelen. We keken om ons heen
en twijfelde over wat voor hond……. Uiteindelijk ben je gewoon verliefd op
het ras de dobermann. Het zijn aanhankelijke honden met een apart karakter en tonen goed hun uitdrukkingen, en hebben een elegante bouw.

We hebben Nicole van de SDRN destijds geschreven met het verzoek of we op de wachtlijst konden worden geplaatst.

En na diverse mails van herplaasters, weer een mail van Nicole, ze had een herplaatsing, een 2,5 jaaroude reu, “Tyson”. Dan schrik je feitelijk en is het dan moeilijk om op basis van een foto etc. een hond te beoordelen en waarom wordt er herplaatst? Allemaal vragen gaan er dan door je hoofd. Zeker gelet op de laatste ervaring die we hadden met de reu. Maar mijn vrouw zag de kop van de hond op de foto en zei direct, Ja we gaan ernaartoe!  Een mooie trip van 3 uur naar Veendam, met dochterlief ook mee. Aangekomen bij de eigenaren die heel erg twijfelden, hadden we de ontmoeting met de dober. In eerste instantie een hele sociale hond, schitterende bouw en getraind etc. etc. Super lieve mensen die een eigen bedrijf runde en minder tijd hadden voor een dober die veel aandacht nodig heeft. Zoiets ontstaat dan in de tijd en het is verschrikkelijk moeilijk om dan een keus te maken om een beter leven voor de hond te zoeken, die je liefhebt. Om deze beslissing te kunnen nemen moet je nobel en onbaatzuchtig zijn. Veel emotie was er dan ook bij het vertrek, en aftasten. Tyson sprong hierna op de achterbank in de armen van onze dochter.

Inmiddels is Tyson 7 maanden bij ons en wat een TOP hond .
Hij is nog liever dan de eerste hond (bij wijze van spreken ) en geweldig mooi qua bouw. Heel aanhankelijk en speels. We gaan ongeveer 4 a 5 x per week naar het strand en hij loopt lekker los. Natuurlijk op de boerderij ook want hij is inmiddels ook al gewend aan de kippen. We hadden een droom , hoopte dat die werkelijkheid zou worden maar is nu zelfs nog mooier. We geloven het soms gewoonweg niet.

Kortom de hond heeft een gouden mandje gevonden en wij zijn super blij met Tyson, het is eigenlijk ongelofelijk hoe snel je dan weer kan houden van een hond.

Wij willen het Dobermann Rescue Team in het bijzonder Nicole en de oude
verzorgers heel erg bedanken !!!!