Nico is op 16 juli 2023 vanuit onze opvang herplaatst.

Het is bijna niet te geloven dat Nico er pas een kleine twee weken is. Hij is zo op zijn gemak, zo relaxed, zo gezellig en vandaag betrapten we hem op het lekker rollen in het gras. Dat is volgens ons het ultieme teken dat een hond zich thuis voelt.

Hij heeft ook naadloos zijn ‘oude’ beroep weer opgepakt. Hij waarschuwt ons keurig als er mensen voorbij lopen en is hij in de tuin dan volgt hij de passanten blaffend langs het hek en stopt pas als ze echt weg zijn. Er is aan zijn kant nog een beetje onbegrip voor “ Nico, dank je wel” wat betekent dat wat ons betreft het geblaf afgelopen moet zijn.

Kenza is ook heel erg in haar nopjes met haar nieuwe vriendje. Er wordt steeds meer gespeeld, steeds minder gesnauwd dus die hebben elkaar helemaal gevonden. Nu is Nico ook wel een heer. Elk speeltje dat hij pakt moet zij natuurlijk hebben en hij laat het dan ook braaf los. Hij helpt met haar met het wassen van haar oren en bek alleen ‘dames gaan voor’ bij de deur gaat net iets te ver. Daar buldozert hij haar meestal gewoon opzij.

Hij volgt je als een schaduw, we hebben er nu twee, en dweilt graag op de grond, bank of bed met wie maar wil. O ja, Yogamatjes blijken best klein als hij erbij ligt….

Buiten is hij ontzettend makkelijk. Trekt niet, reageert niet op passerende en blaffende honden, mensen, fietsen alleen voor katten wil hij nog wel een sprintje trekken. Af en toe weet hij even niet of hij wel zin heeft om verder te lopen en kunnen we wat hem betreft gewoon weer naar huis. Dan moeten we hem even enthousiasmeren, beetje hardlopen en dan rent hij wel mee. Over een maand of zo wanneer er minder muggen zijn, gaat ie mee het bos in. Dat zal hij vast geweldig vinden!

We hebben een paar dagen terug logees gehad. Ging prima. Zoals Mariëlle ons heeft aangeraden, eerst in de bench tot het bezoek rustig zit (op barkrukken want hij is toch best groot als jij diep in de bank zit :)) Dan ongelimiteerde koekjes geven en verder niets doen en kijken wat hij doet. In dit geval, kwispelen, veel kwispelen en hij vond het allemaal prima. Ook de volgende morgen wist hij nog dat dit geen inbrekers waren toen ze boven kwamen. Gelukkig maar.

Dan nu even de spotlight op Nico’s ‘pleegouders’ Mariëlle en Vincent, die hebben maanden voor hem gezorgd en met geduld, tijd en liefde Nico zowel lichamelijk als mentaal er weer helemaal bovenop gekregen. Dank jullie wel, wij hebben er een fantastische hond bij waar we heel gelukkig mee zijn.

En Nico? Af en toe kijkt hij me aan met de blik: waarom moest ik nou zolang op jullie wachten, je ziet toch dat ik hier thuis hoor? Dan ga ik hem niet uitleggen dat een hele lieve hond die plek voor hem heeft vrijgemaakt. ‘Live in the now’ dat is wat honden doen en wij genieten mee.

Lieve groet uit Italië Michel, Laurens en Jacqueline

Nico en Kenza