Mijn naam is Marjan van Zeijl. Ik ben al vele jaren acupuncturist voor mensen en mijn passie voor dieren heeft ertoe geleid dat ik mijn vaardigheden ook bij dieren ben gaan inzetten.
Mijn doel is je dier zodanig te helpen dat het weer gezond en opgewekt is.
Met behulp van acupressuur, elektroacupunctuur, rood lichtbehandeling, guasha, moxa, massage of Chinese kruiden tinturen werk ik samen met jou aan verbetering van de gezondheid van je dier. Gebruik makend van mijn kennis en intuïtie neem ik alle aspecten in en om het dier mee om de juiste diagnose te stellen en hierop de juiste behandeling af te stemmen.
Alle dieren zijn welkom, maar mijn specialisatie ligt in paarden en honden.
Mijn persoonlijke passie ligt bij het hondenras de dobermann en daarom draag ik Stichting Dobermann Rescue Nederland een warm hart toe en behandel ik met enige regelmaat de dobermanns die in de opvang verblijven met acupressuur en-of stel een Chinese kruiden tinctuur samen om zo het dier extra te ondersteunen in lichaam en geest.
Voor meer informatie over mijn werkwijze, behandelingen:
Weten wat ik voor uw dier kan betekenen? Neem gerust vrijblijvend contact op:
+31 (0) 6 21212078
INFO@DIEROPTIMAAL.NL
Jouw dier in optimale conditie, dat is toch wat iedere eigenaar wil! Of het nu je paard, hond of kat is – preventief of curatief – gezondheid staat voorop.
Heb je wel eens gemerkt dat er zich een glibberig laagje kan vormen in een vergeten drinkbak van je dier in de tuin? Of als je de voerbak te lang niet hebt schoongemaakt? Dat laagje is een biofilm. Het wordt gevormd door bacteriën en kan een schadelijke werking hebben. Die biofilm kan ook in de darmen voorkomen en voor gezondheidsproblemen zorgen.
WAT IS EEN BIOFILM PRECIES?
Wikipedia geeft een duidelijke definitie: Een biofilm is een laag micro-organismen omgeven door zelfgeproduceerd slijm vastgehecht aan een oppervlak. Wat interessant is om te weten is dat er verschillende soorten micro-organismen een verschillende rol spelen in die biofilm. Zo zijn er bacteriën die zorgen voor de aanhechting aan het oppervlak en andere die zorgen voor het produceren van het slijmlaagje.
De bacteriën maken zo’n biofilm als een soort beschermlaag voor de community. In hun veilige biofilm zijn ze beschermd tegen bijvoorbeeld antibiotica, sterke stroming in het water, beestjes die zich voeden met micro-organismen, schoonmaakmiddelen en uv-straling.
Wat vervelend is voor ons, is dat het over het algemeen om ziekmakende bacteriën gaat, niet om de nuttige bacteriën. Bij het onderzoek voor dit artikel kwam ik maar 1 voorbeeld tegen van een ‘goede’ biofilm: er schijnt een toepassing te zijn in een specifiek soort waterzuivering.
Biofilm komt veel voor in de natuur, in ons lichaam en in onze omgeving. Naast een vergeten waterbakje zijn bekende voorbeelden van een biofilm bijvoorbeeld tandplak, een vies slijmerig doucheputje, het glibberige vieze vaatdoekje en de groenige slijmlaag in de vaas met bloemen. Ook kan het voorkomen in een katheter.
BIOFILM IN DE DARMEN
De darmen worden bekleed met slijmvlies. In een gezond darmmilieu wordt dat slijmvlies bewoond door allerlei darmbewoners: de welbekende nuttige darmbacteriën, maar ook gisten, protozoa en zelfs wormen komen voor. Als deze gezonde bacteriën zich niet goed kunnen handhaven, bijvoorbeeld door ziekte, een verkeerd voedingspatroon of overmatig medicijn gebruik, kunnen ziekmakende micro-organismen de boel overnemen. (Meer lezen: zo ruïneer je de darmflora van je dier, https://degroeneos.nl/zo-ruineer-je-darmflora-dier/.
In een ongezonde situatie zijn er te weinig ‘goede’ bacteriën en te veel ‘slechte’ of ziekmakende bacteriën en micro-organismen. In zo’n situatie kan zich een biofilm vormen, waardoor het ongezonde microbioom dus extra goed in stand wordt gehouden.
Dit zijn de situaties waar je met alleen een probiotica je dier niet meer kunt helpen; er is meer nodig. Je start met de basis: weerstand verhogen, reiniging darm, immuunsysteem stimuleren, herstellen van darmmilieu en darmflora alvorens je kunt starten met een probiotica. Meer lezen over een voorbeeld darmherstelplan opgesteld door de Groene os https://degroeneos.nl/darm-herstel-plan/
(Een gezonde darmwand is onder meer belangrijk omdat hierdoor de goede darmbacteriën (probiotica) die in deze fase worden gegeven beter op het slijmvlies van de darmwand kunnen aanhechten om de darmflora helpen herstellen. Je kunt probiotica zien als zaadjes die geplant worden, waarna het lichaam zelf een gezond microbioom kan onderhouden. Vaak worden probiotica in een veel te vroeg stadium ingezet. De darmen zijn dan nog niet in de juiste conditie om een gezonde kolonie bacteriën in stand te houden. Dan is het dus water naar de zee dragen.)
Maar het goede nieuws is wel dat als het darmmicrobioom eenmaal hersteld en goed gezond is, de ziekteverwekkers een stuk minder makkelijk voet aan de grond krijgen.
(WIST JE DIT? Alle Slijmvliezen in het lichaam staan met elkaar in verbinding en kun je zien als een orgaan. De huid -en slijmvliezen, oftewel de binnen- en buitenbekleding van mond tot kont, kun je zien als één groot ademend en stofwisselend orgaan. De slijmvliezen van de darmen, genitaliën, urinewegen, luchtwegen, huid en gewrichtsvloeistof bevatten allemaal immuun structuren en zijn samen onderdeel van één groot slijmvliesimmuunsysteem. Deze met elkaar in contact staande slijmvliezen met hun immuun structuren worden samen ook wel het ‘slijmvliesgeassocieerde immuunsysteem’ of het ‘Common Mucosal Immune System (CMIS)’ genoemd.)
Als je de darmen helpt gezond te blijven, kan dat op die manier ook de slijmvliezen in de luchtwegen, de oren of de blaas helpen.
IN WELKE SITUATIES ZOU JE AANDACHT MOETEN BESTEDEN AAN DE BIOFILM?
Het is niet zo makkelijk de aanwezigheid van een biofilm aan te tonen, maar er zijn wel situaties waar je opmerkzaam kan zijn en zo de aanwezigheid van een biofilm kan herkennen en behandelen.
Zoals hierboven beschreven kan bij hardnekkige of complexe darmproblemen een biofilm aanwezig zijn. Dit is ook een van de redenen waarom in de beginfase van een darmherstel niet wordt begonnen met probiotica, maar dat dit juist de laatste stap is. Eerst moeten de darmen behandeld worden en het slijmvlies klaargemaakt voor bevolking van nuttige bacteriën.
Dit geldt ook bij chronische en terugkerende ontstekingen, zoals bij blaasontsteking, ontstekingen in de mond (zoals tandvliesontsteking), maagslijmvliesontsteking, darmontsteking (IBS) en ontstekingen van de luchtwegen en de huid.
Kortom, het zijn het soort klachten die steeds weer de kop opsteken omdat het niet lukt ze helemaal weg te krijgen. Soms denk je dat het je gelukt is, maar er overleven vaak wat van de bacteriën en dan komt de klacht weer terug. Het zijn het soort klachten waar je als therapeut en als diereneigenaar met de handen in het haar zit omdat het steeds nét niet lukt het op te lossen. Aandacht besteden aan het oplossen van de biofilm kan de sleutel zijn!
VERSTOPPERTJE SPELEN IN DE BIOFILM
Een biofilm maakt dat de ziekmakende bacteriën beter beschermd zijn tegen allerlei invloeden, zo ook tegen antibiotica en andere medicatie. Maar ook met kruiden en supplementen zul je beter je best moeten doen en met een gerichte aanpak moeten komen om de micro-organismen aan te pakken.
Zo kan bijvoorbeeld de bacterie die de ziekte van Lyme (Borreliose) veroorzaakt of de giardia parasiet zich heerlijk verstoppen in de biofilm, waar hij lastig te bereiken is en daarmee moeilijk te behandelen is.
Biofilms in de mond, zoals tandplak, kunnen zelfs voor ernstige gezondheidsklachten verder in het lichaam zorgen zoals problemen met het hart (endocarditis) of Alzheimer.
HOE KUN JE DE BIOFILM BESTRIJDEN?
Hoewel Antoni van Leeuwenhoek al in 1683 biofilms op zijn eigen tanden beschreef met behulp van de eerste microscopen, staat de aanwezigheid van biofilms pas recent echt in de belangstelling. Dit komt mede doordat antibioticaresistentie een groot probleem is en biofilms hier een rol in spelen.
Stoffen zoals acacia en neem worden hiervoor bestudeerd net als nanodeeltjes (denk ook aan colloïdaal zilver). Rineke Dijkinga heeft een uitgebreid artikel op haar website met voedingsstoffen die bij mensen kunnen helpen bij het afbreken van biofilms. https://rinekedijkinga.nl/weetjes/biofilms.html
Bij het afbreken van de biofilm kunnen in eerste instantie meer micro-organismen en afvalstoffen vrijkomen. Als dit te veel ineens is, kan er in in het begin een verergering optreden.
Ik (Melody Eveleens) noem hier een aantal stoffen die naar mijn mening en ervaring het meest geschikt zijn voor gebruik bij honden, katten en paarden: Gember, Kurkuma Groene thee, Shiitake, Glucosamine, Kokosolie, CBD-olie, Biologische, troebele appelazijn. Welke precies voor de situatie van jouw dier geschikt zijn is therapeutenwerk. Ga nooit zomaar zelf aan de slag met zomaar van alles inzetten, vraag een gedegen advies bijvoorbeeld bij uw dierenarts, een voedingstherapeut.
Naast het inzetten van kruiden is een gezonde, diersoort specifieke voeding ook essentieel in zowel het voorkomen als het afbreken van biofilms. De vertaalslag van biofilm-afbrekende mensenvoeding naar diervoeding is wat lastiger te maken, maar wat je in ieder geval voor je dier zou moeten vermijden zijn overmatig veel snelle koolhydraten (bijvoorbeeld uit granen en toegevoegde suikers) en vul- en hulpmiddelen. Hoe puurder en minder bewerkt de voeding, hoe beter het door het lichaam verwerkt kan worden. Dat geeft minder ontstekingen in het lichaam, minder afvalstoffen en een gezond microbioom waardoor ziekteverwekkers minder kans krijgen.
Oh ja en heel belangrijk: maak dagelijks de drinkbakken en voerbakken van je dieren schoon om schadelijke biofilm te voorkomen!
Deze informatie is uitsluitend bedoeld voor educatieve doeleinden en vervangt niet het advies van een dierenarts.
Je hebt misschien al weleens gehoord dat de fysieke gezondheid van je hond in de darmen begint. Maar zou het hetzelfde gelden voor zijn mentale gezondheid?
De darmen en de hersenen zijn nauw met elkaar verbonden via de nervus vagus, een lange zenuw die van de hersenstam naar de darmen loopt. Wanneer de vagus zenuw een veranderde activiteit in de darmen waarneemt, dan communiceert deze naar de hersenen dat de stress perceptie, angst en eetlust aangepast moeten worden.
Stresshormonen (cortisol) vergroten de doorlaatbaarheid van het darmslijmvlies, waardoor stofjes die niet buiten de darm horen toch naar buiten kunnen lekken. Stress en cortisol kunnen ook de optimale samenstelling van darmbacteriën verstoren, wat leidt tot een onbalans (dysbiose) dat laaggradige ontstekingen (via het immuunsysteem) en andere darmproblemen kan veroorzaken.
Aan de andere kant kan een ongebalanceerde darmmicrobiota ook weer het stresssysteem activeren, en leiden tot verhoogde stresshormonen bij honden (cortisol). Dit leidt op zijn beurt ook weer tot grotere lekkage van de darmen en laaggradige ontstekingen. Deze ontstekingen, aangewakkerd door de darmmicrobiota, spelen een belangrijke rol in het ontstaan van angststoornissen. Ook door het sturen van andere signalen, bijvoorbeeld neurotransmitters en korte-keten vetzuren, kunnen de darmmicroben angstig gedrag van je hond beïnvloeden.
Dysbiose, of een onbalans in de darmmicrobiota, wordt in verband gebracht met verschillende neurologische aandoeningen zoals depressie, angst en stress.
Bron:Amazing animal minds | Als je hondengedrag beter wilt begrijpen.
Dr. Else Verbeek, de bedenker van Amazing Animal Minds, doet al ruim 15 jaar wetenschappelijk onderzoek op het gebied van ethologie (gedrag), stressfysiologie, cognitie en emotie bij dieren.
In Nederland zijn veel mensen met honden bezig. Niet alleen de eigenaren, maar ook bijvoorbeeld fokkers en handelaren. Veel van deze mensen hebben het beste met de hond voor, maar soms gaat het helaas toch mis. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de malafide hondenfokkerij en -handel. Daar vinden nog steeds veel misstanden plaats. Honden worden vaak niet gevaccineerd, worden te jong bij de moeder weggehaald, zijn slecht gesocialiseerd of zijn tijdens hun korte leven slecht behandeld. Daarnaast zijn er eigenaren die hun hond mishandelen of verwaarlozen.
Om dit soort praktijken beter aan te kunnen pakken heeft de overheid besloten dat alle honden die er sinds 1 april 2013 in Nederland bijkomen gechipt moeten zijn en dat de registratie van deze honden netjes bijgehouden moet worden. Zo kunnen de controlerende instanties bij misstanden beter ingrijpen, bijvoorbeeld door illegale handelaren op te sporen. Per 1 november 2021 moeten alle pups, geïmporteerde honden én honden die een nieuw baasje krijgen bovendien verplicht een EU-dierenpaspoort hebben. De gegevens over chips en paspoorten worden centraal bijgehouden in de database van RVO, Rijksdienst voor Ondernemend Nederland.
WAT HOUDT DE CHIP- EN REGISTRATIE VERPLIHTING IN?
Voor pups:
Pups geboren in Nederland moeten vanaf 1 november 2021 moeten binnen 7 weken na de geboorte gechipt worden en een EU-dierenpaspoort krijgen. Het chipnummer moet beginnen met het landennummer van Nederland is 528. Om dit te kunnen regelen, moet de fokker zich aanmelden bij RVO en een UBN aanvragen. Dit moet altijd, dus ook als een fokker slechts eenmalig een nestje heeft! Binnen een week na het chippen en in elk geval voordat de pups verkocht worden moet de fokker de pups registreren bij een aangewezen portaal. Bij verkoop van een pup moet de fokker de pup op zijn naam afmelden bij het portaal. Nieuwe eigenaren moeten de hond binnen 2 weken op hun eigen naam registreren bij een portaal. Voor de rest van het leven van de hond moeten alle veranderingen in de geregistreerde gegevens aan het portaal worden doorgegeven, zodat de informatie up-to-date blijft.
WIE ZICH NIET AAN DE NIEUWE REGELS HOUDT, RISKEERT EEN BOETE.
Voor honden uit het buitenland:
Alle honden, ongeacht leeftijd, die vanaf 1 november 2021 worden geïmporteerd, moeten in Nederland via een portaal worden geregistreerd. Om dit te kunnen regelen, moet de importeur zich aanmelden bij RVO en een UBN aanvragen. Dit moet altijd! Dit geldt dus niet alleen voor handelaren, maar ook als u zelf (particulier) een hond uit het buitenland meeneemt. Binnen 2 weken na aankomst in Nederland moet de hond worden geregistreerd. Dit moet verplicht door een dierenarts gedaan worden. U dient zelf zorg te dragen voor het aanvragen van een UBN-nummer (https://www.rvo.nl/onderwerpen/identificatie-en-registratie-dieren/honden/ubn-niet-bedrijfsmatig-honden) met dit nummer kunt u naar de dierenarts toe om daar de registratie in orde te laten maken.
Geïmporteerde honden moeten al gechipt zijn om Nederland in te mogen. Komen zij uit een EU-land, dan hebben zij al een EU-dierenpaspoort. Komen zij uit een zogeheten ‘derde land’? Dan moet de dierenarts de hond voorzien van een EU-dierenpaspoort.
Heeft u een hond uit een ander land controleer dan goed of de eerste drie cijfers van het chipnummer overeenkomen met het land van herkomst op het dierenpaspoort. (België 056 – Bulgarije 100 – Hongarije 348 – Servië 688 (geen EU-land) – 900 is een ongeïdentificeerde chip WEES EXTRA ALERT!)
De registratieplicht geldt niet voor honden van buitenlandse houders die korter dan 3 maanden in Nederland blijven. Hierbij kunt u denken aan houders die in Nederland op vakantie zijn met hun hond. Voor de rest van het leven van de hond moeten alle veranderingen in de geregistreerde gegevens aan het portaal worden doorgegeven, zodat de informatie up-to-date blijft
WIE ZICH NIET AAN DEZE RGELS HOUDT, RISKEERT EEN BOETE.
Voor honden die van eigenaar wisselen: Voor alle honden geldt dat zij, wanneer zij van eigenaar wisselen, gechipt en geregistreerd moeten zijn en een EU-dierenpaspoort moeten hebben. Vraag als koper altijd om een registratiebewijs en het dierenpaspoort! Als de aanbieder de hond niet heeft geregistreerd of geen EU- paspoort heeft, houdt deze zich niet aan de Wet en is deze in overtreding. Dat geldt ook voor u als u de hond koopt of adopteert. Sommige oudere honden zijn nog niet gechipt of hebben nog geen EU-dierenpaspoort. Krijgen deze honden een nieuwe eigenaar? Dan moeten ook zij eerst gechipt en geregistreerd worden en een EU-dierenpaspoort krijgen.
WETTELIJKE REGISTRATIE IS GEEN TERUGVIND-SERVICE!
De wettelijk verplichte registratie bij RVO betekent niet dat de eigenaarsgegevens ook gevonden kunnen worden als een dier zoekraakt en gevonden wordt! Daarvoor moet er een aparte registratie worden gedaan of tijdens het registreren expliciet toestemming worden gegeven om naam- en adresgegevens openbaar te maken, zodat eigenaar en dier herenigd kunnen worden. Hoe dit precies is ingericht kan per portaal verschillen: soms gaan beide registraties in één moeite door, soms moet dit apart worden opgegeven. Het is ook mogelijk dat een portaal alleen de wettelijke registratie doet en eigenaarsgegevens niet inzichtelijk maakt voor hereniging. Een dierenarts of chipper doet na het inbrengen van de chip of na het melden van een import (alleen via de dierenarts) wel de wettelijke registratie, maar meestal niet de registratie voor hereniging met uw dier via een terugvind-service. Wilt u dat men contact met u kan opnemen als uw dier gevonden wordt? Let dan op dat uw gegevens ook geregistreerd staan voor hereniging / terugvind-service! Controleer dit achteraf ook door het chipnummer van uw hond in te vullen op www.chipnummer.nl
In bijna ieder consult of traject komen er geheid allerlei vragen over de omgang met de hond. Of anders gezegd; over het samenleven met de hond en de huisregels. Veel klanten die in begeleiding bij me zijn vertellen me (soms met het schaamrood op de kaken) dat hun hond op de bank mag. Of dat de hond in de nachten hij hen slaapt. Dat de hond als zij koffie drinken ook altijd wat lekkers krijgt. En vervolgens komt standaard de aarzelend gestelde vraag; “Mag dit wel?” of “Is dit wel goed?”.
ER IS ER MAAR EENTJE DIE BEPAALT WAT JULLIE HUISREGELS ZIJN EN DAT BEN JIJ. NIEMAND ANDERS.
Als jij het gezellig vindt om samen met je hond op de bank te hangen, dan doe je dat. Als jij je hond bij jou wil laten slapen, go for it! Er is geen standaard lijstje met dingen die wel en niet mogen. Helaas gaat er nog steeds veel informatie op het internet rond vanuit het zogenaamde dominantie denken. De hond mag niet op de bank, want dan kan hij de baas worden. De hond bij je laten slapen is al helemaal een no go. Je hond mag nooit als eerste naar buiten. Anders is hij de leider. Jij moet altijd vóór jouw hond eten. Hij moet als laatste eten. Je hond moet achter jou lopen, want anders ben je geen goede leider. Jij bepaalt tijdens de wandelingen wanneer en waar je hond mag plassen. Bij een trekspelletje moet je je hond nooit laten winnen, want anders… . Je hond mag alleen aandacht krijgen op jou initiatief, want anders… . Op deze manier kan ik doorgaan met een hele waslijst aan zaken die jij als hondeneigenaar ab-so-luut niet zou mogen doen. Of juist wel zou moeten doen. Als we die informatie moeten geloven dus…
HOU OP, SCHEI UIT
Dit soort gedachtes en stellingen komen allemaal nog voort uit de vorige eeuw. De tijd dat we dachten dat honden continu bezig waren met de baas in huis worden en dat wij absoluut de roedelleider moesten zijn. Dit speelt helemaal niet bij onze honden. Dit is allang onderuit gehaald door de wetenschap. Daarmee zeg ik niet dat dominantie niet bestaat (want het bestaat zeker), maar het zit niet zo in elkaar zoals de meeste mensen denken. Een hond is niet bezig met de baas worden, jou domineren en hij staat ook echt niet iedere ochtend met de gedachte op; “Nou, wat kan ik vandaag allemaal weer uit de kast trekken om hier de baas te worden.”
Gelukkig is er al een grote verandering gaande in hondenland en zijn steeds meer hondeneigenaren op de hoogte van moderne kennis én hoe dominantie dan wel in elkaar steekt. Maar er is nog een lange weg te gaan. Dus wij als hondenprofessionals kunnen dit niet vaak genoeg onder de aandacht brengen.
Zoveel gedragingen van een hond worden bestempeld als “hij is dominant”. Valt hij uit naar honden? Dominant. Slaat hij snel door in spel met een andere hond (wat overigens vaak helemaal geen spel is, maar dat is weer een ander verhaal), dominant. Gromt hij een keer naar jou als eigenaar omdat hij van je schrikt? Dominant. Snuffelt jouw hond veel tijdens de wandelingen en loopt hij voor je uit? Dominant. Komt hij aandacht van je vragen en is hij daarin opdringerig? Dominant. Springt hij tegen je op als jij terug thuiskomt? Dominant.
NEE, NEE, NEE. DAT IS HET NIET. ZO STEEKT DOMINATIE BIJ HONDEN HELEMAAL NIET IN ELKAAR.
Fun fact; zelfs de onderzoeker die verantwoordelijk is voor het roedelleider en dominantie denken (David Mech) is teruggekomen op zijn eigen onderzoek. Hij heeft hier zelfs een filmpje ( https://www.youtube.com/watch?v=tNtFgdwTsbU) over gemaakt en online geplaatst om uit te leggen waar het mis is gelopen met zijn onderzoek over wolven. Ik ga er voor nu niet al te diep op in. Wat ik nog wel wil benoemen; het is niet voor niets dat ik het hier al deels aankaart.
Het is namelijk ontzettend oneerlijk voor onze honden dat zoveel gedragingen als dominantie gezien worden. Zodra jij een bepaalde gedraging als dominant beschouwt, dan ga je je hond ook op een andere manier behandelen dan wanneer je zijn échte motivatie ziet en (h)erkent.
Je bent strenger naar hem, je straft hem misschien, je treedt harder op.
Stel dat jij een hond hebt die uitvalt en jij ziet dat als dominantie. Maar de werkelijke oorzaak en onderliggende motivatie van je hond om dit te doen is angst of frustratie. Dan zal je door dat labeltje dat jij erop plakt (dominantie) daar ook naar gaan handelen. Ik hoop dat je begrijpt dat als jouw hond uitvalt omdat hij bang of gefrustreerd is, het compleet averechts werkt als hij ook nog eens op zijn donder krijgt van jou omdat jij denkt dat hij dit doet vanuit dominantie. Dat is het gevaar met dit labeltje.
Genoeg erover.
Jouw huisregels; kijk gewoon naar wat jij prettig vindt en wat jouw hond fijn vindt. Het gaat toch ook om jullie? Om niemand anders. Jij bepaalt jouw eigen huisregels en jij bepaalt wat jouw hond wel en niet mag.
En als dat betekent dat jij heerlijk languit met je hond op de bank wil liggen, dan doe je dat gewoon lekker. Vind jij het fijn dat je hond in de nachten bij jou slaapt? Ik weet zeker dat je je hond geen groter plezier kan doen. Laat de “moetjes” en de “zo hoort het-jes” echt los. Kijk naar wat jij wil en wat jouw hond prettig vindt. Jullie leven met elkaar samen. Geniet dan ook van elkaar. Als jij naast al deze plezierige zaken ook duidelijke huisregels hebt over wat jouw hond niet mag (en je hebt hem deze regels stapje voor stapje op een positieve wijze aangeleerd), dan heb je volgens mij een situatie die je niet anders kan omschrijven dan heerlijk harmonieus. Wat wil je nog meer? Dus jij hoeft mij niet te vragen wat wel en niet mag met jouw hond als het gaat om jouw huisregels.
De enige vraag die je moet stellen is; WAT WIL IK!
